سقی با فرهنگ خاص خودش…

❇️فرهنگ مردم سقی
🔹فلسفه «نوپوشی» در نوروز
🔹رسم پوشیدن لباس نو در نوروز از طبیعت اخذ شده است. این باور کهن را در نوشته ها، توصیه ها و توصیف های نوروزی همواره می بینیم که از طبیعت پیروی کنیم، از درختان یاد بگیریم و با آمدن بهار، لباس نو بپوشیم که شگون شادمانی و آرامش است.
🔹سفرنامه نویسان دوره صفویه و قاجاریه، در شرح و وصف جشن های نوروزی از لباس های فاخر مردم فراوان یاد کرده اند. از جمله “شاردن” در سیاحت نامه خود می نویسد:
🔹«ایرانیان برای نوروز نام های مختلفی نهاده اند از آن جمله آن را”عید لباس نو”می خواندند. چون هر کس هر اندازه ای ندار باشد در این جشن یک دست لباس نو به تن می کنند… »
🔸در فرهنگ مردم سقی نیز از قدیم الایام رسم بر این بود که در شب عید “پلو” می خوردند و روزِ عید هم “لباس نو” می پوشیدند.
🔸لباس مردم سقی از ماه ها قبل توسط زنان خانه دار تهیه می شد و آنها که تمکن مالی بیشتری داشتند ؛ لباس خود را از بازار تهیه می کردند.
🔸رسم بر این بود که لباس های نو را بلندتر می خریدند تا برای سال آینده هم مناسب باشد.
🔸گاه می شد که پدر و مادرها پس از پایان عید – نهایتا تا ۱۳ بدر- به بچه ها می گفتند که لباس عید را از تن بیرون آورند تا سال آینده آن را بپوشند. فرزندان نیز چنین می کردند چرا که ممکن بود اگر لباس را استفاده کنند ؛ سال آینده لباس نو نداشته باشند.
🔸در لباس مردم سقی ؛ سادگی موج می زد.
📝تحقیق از : محمد دهقان

✍️ به ما بپیوندید.👇

عصر گناباد
@asregonabad97