ورزش زورخانه ای در شهرستان گناباد

ورزش زورخانه ای درشهرستان گناباد/
ورزش زورخانه‌ای یا ورزش پهلوانی نام مجموعه حرکات ورزشی با اسباب و بدون اسباب و آداب و رسوم مربوط به آن هاست که در محدوده تاریخی و فرهنگی ایران از گذشته‌های دور مرسوم بوده است.
آنچه در تاریخ مشخص است زورخانه در حدود ۷۰۰ سال پیش در ایران دایر و راه افتاده است.
این ورزش ریشه در اخلاق و منش پهلوانی دارد.
در این ورزش در داخل گود به ترتیب سوابق از پایین به بالا می ایستند.
یعنی از کهتر شروع و به مهتر ختم می شود غیر از سادات که انها چنانچه تازه کار هم باشند بالادست قرار می گیرند.
و بعد از همه می چرخند.
در این ورزش آداب خاصی رعایت می‌شود که همین باعث متمایز شدن آن از سایر ورزش‌ها است.
این آداب عبارتند از:
– میاندارقبل از شروع ورزش از بزرگترها رخست می گیرد.
– برداشتن و گذاشتن وسایل ورزشی از بزرگترها شروع می شود.
– ورزشکار باید موقع ورود به گود از نظر شرعی پاک باشد.
– قبل از ترک ورزش باید از میاندار کسب اجازه شود.
– ضمن ورزش اگر از میان دار تقلید نشود به او توهین محسوب می شود.
– در چرخ از کوچک شروع و به بزرگتر ها ختم می شود.
– ختم ورزش را میاندار با اجازه بزرگترها و حضار اعلام می‌کند.
– زمان ورزش تماشاگران اگر خارج شوند توهین محسوب است.
– جز مرشد کسی حق ندارد روی سر دم بنشیند.
– ورود به گود با کفش و بدون بستن لنگ ممنوع است.
اینها از آداب و رسومی است که در ورزش زورخانه ای رعایت و در دیگر ورزشها از آن خبری نیست.
الحمدالله ورزش زورخانه ای شهرستان گناباد که حدود سال های ۱۳۵۰ شروع شده و در شهرستان فقط یک زورخانه وجود داشته است. بعد از مدتی اولین زورخانه روستایی در روستای مند تاسیس و به ورزش پرداخته شده است. ولی خوشبختانه اکنون در شهرستان گناباد و روستاهای تابعه آن حدود ۱۴ زورخانه وجود دارد و در بعضی از زورخانه ها حتی دو شیفت مشغول ورزش هستند. که عبارتند از:
۱- زورخانه ولیعصر در دو شیفت شیفت ۱ با مسئولیت حسین بخشی زاده و مرشد این شیفت آقایان بخشی زاده و محمد پاسبآن، در شیفت ۲ ولیعصر مسئول زورخانه هاشم افرادی و مرشد حمید باقرزاده
۲- زورخانه شهید زارع حسینی در دو شیفت، شیفت یک با مسئولیت رضا محمدی و مرشدان برادران کفشچی، شیفت ۲ با مسئولیت حسن شمسی مقدم و مرشد ابوالفضل افرادی،
۳- زورخانه حضرت ابوالفضل روستای مند بامسئولیت حسن مهرزاد و مرشدان علی حیدری و محمد شجاع،
۴- زورخانه پوریای ولی بیلند با مسئولیت اسماعیل ازقندی و مرشدرمضانعلی باقرزاده،
۵- زورخانه پوریای ولی ۲ بیلند با مسئولیت حسین حسین زاده و مرشد رضا عبدلی،
۶- روستای باغ آسیا زورخانه دلاوران امیر با مسئولیت ناصر باصری و مرشد صادقی,
۷- در روستای قوژد زرورخانه حضرت امیر با مسئولیت اکبر نجاری و مرشد مهران فرهادی فر ،
۸- در روستای دلویی، زورخانه حضرت امیر با مسئولیت رضا سمیعی و مرشد مرتضی شریفی پور،
۹- روستای خیبری، زورخانه پوریای ولی با مسئولیت محسن سلطانی و مرشد عماد یعقوبی،
۱۰- زورخانه نوقاب با نام شاه مردان و با مسئولیت محمدرضا غلامی و مرشد حجت دانشجو،
۱۱- زورخانه حیدر کرار روستای بهاباد با مسئولیت آقای تقوی و مرشد احمد میری،
۱۲- زورخانه مرتضی علی قصبه شهر با مسئولیت رسول محمد زاده و مرشد مهدی جفایی،
۱۳- زورخانه قدیر بیدخت با مسئولیت آقای دهمرده و مرشد ابوالفضل افرادی و علی اصغری,
۱۴- زورخانه صالح بیدخت و با مسئولیت عبدالرضا کاشانی و مرشد آقای کاشانی،
جمع این ۱۴ زورخانه مشغول ورزش زورخانه ای بوده و احتساب دوشیفت اضافی در زورخانه ولی عصر و شهید زارع حسینی مجموعا ۱۶ شیفت ورزشکار زورخانه ای داریم.
از اهم مشکلات این ورزش در شهرستان گناباد این است که هیئت ورزش های زورخانه ای و پهلوانی استان این شهرستان را به چشم دیگر شهرستان‌هایی نگاه میکند که حتی زیر پنج زورخانه دارند. در صورتی که در شهرستان ما وقتی ۱۴ زورخانه مشغول فعالیت و ورزشکاران مشغول ورزش هستند. بایستی توسط هیئت استان نگاه ویژه‌ای به آن شود که متاسفانه
نمی شود.
از دیگر مشکلات این ورزش این است که تصمیم گیران بدون توجه به کسوت و ریش‌سفیدی و سابقه ورزشی در این مورد تصمیم‌گیری می‌کنند که باعث دلگیری بعضی ورزشکاران می شود.
از همه عزیزان انتظار است تا به آداب و رسوم این ورزش احترام گذاشته و آن را رعایت کنند.
غلام حسین توسلی مندی